Nakon godina neodobravanja, članovi i članice konzervativne Francuske akademije složili su se da ne postoje prepreke u feminizaciji francuskog jezika i ostvarenju prava koje žene danas zaslužuju.
Francuski jezik mogao bi uskoro da postane bogatiji za veliki broj do sada neupotrebljavanih ženskih naziva profesija, kao što su sapeuse-pompière (vatrogaskinja), auteure (autorka) ili policière (policajka).
Četrdesetak stručnjaka/inja, poznatih i pod nazivom Besmrtnici (Les Immortels), članova i članica Francuske akademije, odgovorno je već vekovima za promene u francuskom književnom jeziku. Organizacija je osnovana 1634. godine s ciljem promovisanja i zaštite francuskog jezika. Većinom je čine muškarci, a broji samo pet žena, od kojih je prva izabrana tek 1980. godine.
Poslednji pokušaj feminizacije zabranjen je od strane Akademije 2014. godine, kada je ukinuto korišćenje naziva kao što je Madame la Maire, na čemu je insistirala gradonačelnica Pariza Anne Hidalgo za svoju funkciju, umesto dopuštenog Madame le Maire. Sličnu sudbinu 2017. godine je doživela i upotreba tzv. inkluzivnog pisanja, oblika koji u istoj reči sadrži i muški i ženski naziv, odvojene tačkama. Na primer, grupa žena koje glume na francuskom jeziku će biti označene kao glumice (les actrices); međutim, čim je među njima prisutan bar jedan muškarac, grupa će biti nazvana prema muškom obliku – glumci (les acteurs). Zagovornici rodno neutralnog oblika zalagali su se za prisutnost i muškog i ženskog oblika, što bi u konkretnom primeru glasilo: acteur·trice·s. Francuska akademija osudila je navedeni način pisanja, ocenjujući da je time francuski jezik doveden u opasnost.
Građenje ženskog roda imenica u francuskom jeziku je jednostavno, recimo samo promenom muškog člana le u ženski član la, odnosno dodavanjem nastavka -e na kraju imenice u muškom rodu koja se završava suglasnikom (npr. expert (stručnjak) u muškom rodu postaje experte (stručnjakinja) u ženskom rodu).
Reči koje imaju najmanju upotrebu u ženskom rodu upravo su one koje označavaju zanimanja na vrhu društvene lestvice. Najbolji primer za to je ženski oblik reči šef, za koji ne postoji jednoznačan oblik. Tako su Francuzi zbunjeni da li treba koristiti la chef, chèfe, cheffesse, cheftaine ili chève. Slično je i s rečima presidente ili ambassadrice koje na francuskom ne znače predsednica ili ambasadorka, nego supruga predsednika, odnosno ambasadora. Jedna od glavnih zamerki Francuskoj jeste da je feminizacija odavno uvedena u ostale frankofone države. Tako se već pomenute reči poput cheffe (šefica) ili écrivaine (spisateljica) u Kanadi upotrebljavaju već četrdesetak godina.
Tekst u celini pročitajte na voxfeminae.net
Napiši komentar