Vlada Republike Srbije
Evropska fondacija za unapređenje životnih i radnih uslova (Eurofound) nedavno je objavila izveštaj Evropski monitor poslova za 2019. godinu, u kojem su predstavljene promene u strukturi zapošljavanja na regionalnom nivou, odnosno promene u distribuciji zaposlenosti po zanimanjima i sektorima u regionima zemalja Evropske unije (EU).
Istraživanje upoređuje obrasce rasta i pada zaposlenosti u četiri vrste regiona: glavni grad, uglavnom urbani grad, srednje urbana i uglavnom ruralna oblast. Obuhvaćeno je 130 regiona u periodu od 2002. do 2017. godine u devet većih država članica: Belgija, Češka, Francuska, Nemačka, Italija, Poljska, Španija, Švedska i Velika Britanija.
Rezultati istraživanja pokuzuju da je rast stanovništva i zaposlenosti mnogo veći u prestonicama država članica EU nego u ostalim regionima istih zemalja. U periodu od 2002. do 2017. godine zaposlenost je porasla za 19% u glavnim gradovima u poređenju sa 10–12% u drugim regionima u okviru istih država članica EU.
Iako struktura zapošljavanja postaje sve sličnija između država članica, nejednakost raste između regiona unutar istih zemalja. Tako je, na primer, u Poljskoj uočen nagli pad u poljoprivrednom sektoru tokom poslednjih decenija i odgovarajući rast u proizvodnji (što korespondira prosečnoj strukturi zaposlenosti na nivou EU). S druge strane, u ovoj zemlji istovremeno je uočen i rast nejednakosti u strukturi zaposlenosti između regiona. Poljska (pored Češke i pojedinih regiona u Nemačkoj), spada u zemlje u kojima se proizvodni sektor pokazao kao najotporniji, kao i u red zemalja gde su se srednje plaćeni poslovi najbolje održali.
Istraživanje pokazuje još jedan značajan trend, a to je disproporcija udela visoko plaćenih i visokokvalifikovanih poslova, gde je ovaj udeo mnogo veći u glavnim gradovima u poređenju sa ostalim regionima. Pored značajnog udela visoko plaćenih poslova u glavnim gradovima, u period trajanja istraživanja, primećen je i rast nisko plaćenih poslova.
Uočen je i rast uslužnog sektora, koji čini gotovo 75% zaposlenosti na nacionalnom nivou. Ovaj porast je još očigledniji u glavnim gradovima, gde zastupljenost sektora usluga prelazi 85%.
Rast međuregionalne nejednakosti doprinosi nezadovoljstvu stanovništva prema postojećim političkim sistemima, što zauzvrat može oslabiti socijalne veze koje utemeljuju demokratske sisteme, navodi se u Izveštaju. Kao primere mera koje mogu ublažiti rizike od prevelike koncentracije ekonomske aktivnosti u nekim oblastima navedene su: porast digitalizacije i rada „na daljinu”, infrastukturne investicije (bolje povezivanje različitih regiona), regionalna mobilnost, ulaganja u javni sektor (rast zaposlenosti u javnom sektoru) i ulaganja u ljudski kapital.
pdf [3 MB]
Napiši komentar