Drugi skup razmene iskustava i dobre prakse održan je od 14. do 16. decembra 2011. godine na Zlatiboru na temu Dugotrajne nege i zbrinjavanja. Na skupu je učestvovalo 10 izabranih opština i gradova od ukupno 36, koliko se javilo na poziv za učešće u razmeni primera dobre prakse u pružanju usluge pomoć u kući za stara lica.
Prilikom odabira opština i gradova, pored ustanovljenih kriterijuma, vodilo se računa i o ravnomernoj zastupljenosti „razvijenijih“ i „manje razvijenih“ opština. Od 10 izabranih opština i gradova, 5 gradova i opština pripada I i II grupi po stepenu razvijenosti, a 5 opština III i IV grupi.
Iskustva u pružanju i obezbeđivanju usluge pomoć u kući za stara lica predstavili su predstavnici Apatina, Babušnice, Beograda, Vlasotinca, Knjaževca, Kragujevca, Krupnja, Subotice, Titela i Čajetine – 3 grada i 7 opština.
Ovaj skup, kao i prethodni (Formulisanje politika, mera i odluka na lokalnom nivou na osnovu podataka i istraživanja) je bio koncipiran kao interaktivna radionica, gde su stručni blokovi kombinovani sa prezentacijama opština i gradova, kao i odgovarajućim vremenom za diskusiju i pitanja.
Svih 10 opština i gradova predstavilo je primere usluge pomoć u kući, uključujući i : podatke o korisnicima i neposrednim pružaocima usluge, kvalitetu i finansiranju usluge, kao i specifičnostima i izazovima u pružanju usluge.
Stručni blokovi su obuhvatili teme važne za unapređenje usluge pomoć u kući: sagledavanje usluge kroz specifične potencijalne indikatore dostupnosti, kvaliteta i efikasnosti, minimalni standardi usluge pomoć u kući (nacrt) i analiza primera dobre prakse iz ugla međusektorske saradnje i ispitivanja zadovoljstva korisnika. Sve teme su izazvale veliko interesovanje i živu diskusiju svih učesnika.
Učesnici su takođe imali priliku da se se informišu o mogućim kriterijumima za izbor primera dobre prakse, kao i metodologiji razmene primera dobre prakse koja se koristi u Evropskoj uniji (peer review).
Kao izazov u funkcionisanju usluge pomoć u kući u malim opštinama se izdvaja organizacija usluge za korisnike u ruralnim i teže dostupnim područjima opštine, dok je u velikim gradovima izazov prilagođavanje dužine i učestalosti/dinamike pružanja usluge potrebama korisnika. Posebno, za male opštine i veće gradove, je bila značajna i analiza cena i rashoda usluge, kao i definisanje visine učešća korisnika u ceni usluge, elemenata koji su direktno vezani za efikasnost pružene usluge.
Učesnici su skup ocenili visokim ocenama, a posebno su bili zadovoljni interaktivnim načinom rada. Skoro svi učesnici su istakli “potrebu za organizovanjem što više sličnih skupova“, dok je veliki broj izjavio: „da je važno da uče jedni od drugih i da aktivno razmenjuju iskustva“, kao i da „i drugi imaju probleme u organizovanju usluge, a ne samo mi“, itd. Možda je najslikovitija jedna od konstatacija o skupu: „mnogo toga smo usvojili, naučili, saznali i dosta toga ćemo primeniti u našim opštinama“.
Napiši komentar